Voor de meeste mensen is dit zo klaar als een klontje.

Wanneer een persoon in een bedrijf continu onder druk staat, dan werkt deze persoon tijdelijk onder hoge druk of sneller dan dat hij of zij aan kan. Vaak zijn mensen met een eigen bedrijf ziek als ze echt een vrije dag hebben.

Deze mensen maken aanspraak op heel veel adrenaline, maar ook onbewust op hun afweersysteem. Op een bepaalt moment komen ze bij de huisarts en zijn ze echt ziek, geen griepje maar ziek.

U heeft een burn out zegt hun huisarts. De diagnose is gesteld en dus je hebt een indicatie.

Anders is dit bij de hond.

De eigenaar komt bij de dierenarts en zegt: ” De hond eet niet meer zo graag, hij loopt niet meer zo soepel en doet best lelijk tegen andere honden en hij is pas 6!”.

De hond wordt nagekeken maar er komt niet uit dat hij ergens aan lijdt. Wanneer er niets te vinden is bij de hond wordt er al snel gezegd; ” Misschien heeft hij wat meer afleiding nodig, dan wordt hij vanzelf wel weer de oude.”

Wat niet gezien wordt, is dat deze hond onder grote druk van de eigenaar staat, maar de eigenaar zich hiervan niet bewust is.

Er wordt teveel van de hond gevraagd (te vaak naar een cursus) of de eigenaar draagt de sociale druk over op de hond. Het begint vaak met kleine dingen die ik zie gebeuren in een puppycursus. De eigenaar geeft de pup het commando ‘zit’. Wanneer de pup niet snel genoeg is, dan krijgt de hond binnen 10 seconden het commando ‘zit’ 3 keer met een paar keer vingerknipgeluid erachteraan.

Onbewust leggen we druk op onze honden, ze moeten doen  wat wij zeggen en hebben bijna geen natuurlijk gedrag meer. Voor alles hebben wij een tijd voor hen ingepland. Een hond kan bijna geen eigen keuze meer maken.

Wanneer een hond langdurige stress heeft omdat deze lijdt door ongeduldige- of prestatiegerichte eigenaren of door een constante negatieve factor wordt de hond ziek.

Honden die structureel onder grote druk van hun eigenaar staam, gaan op den duur problemen ondervinden in de leverzone (emotiegebied waar zich ongemak gaat uiten). Ook gaat de hond vaak moeilijker bewegen vanwege blokkade’s in hun bewegingsapparaat (spierspanning, maar ook door aanmaak collageen). Het imuunsysteem wordt continu belast waardoor de hond kans loopt op…..jawel een burn out.

Als je hardop zegt dat een hond een burn out kan hebben, dan willen de meeste mensen je doorverwijzen naar een psychiater. Burn out heeft alles te maken met hoe vaak de hond aanspraak maakt op het imuunsysteem. Doordat de hond in anatomisch opzicht veel gelijkenis met de mens vertoont mogen we ook dezelfde benamingen gebruiken voor de uitputtingsverschijnselen.

In de huidige maatschappij moeten mensen veel te veel onder (sociale) druk, trek je hond hier niet in mee.